LEESTIJD: 8 MIN
Curaçao staat vooral bekend om zijn hagelwitte stranden en azuurblauwe zeewater, maar wist u dat het eiland ook een streetart-paradijs is én dat de nieuwjaarsviering op het eiland ongeëvenaard is? Welkom op het verrassende droomeiland.
Nét als ik de Pontjesbrug wil oversteken, zwaait die open. Een containerschip vaart toeterend voorbij. En nog eentje. De beroemde voetgangersbrug in het centrum van Willemstad verbindt de stadsdelen aan weerszijden van de Sint Annabaai, de toegang tot de haven van Curaçao. De brug staat een kwartiertje open, het kan erger. Zeker nu ik aan de kant van Otrobanda sta. Dit is de oorspronkelijke arbeiderswijk van Willemstad, en het contrast met het meer commerciële en koloniale Punda aan de andere kant van de brug is groot. Als je het mij vraagt, hadden die arbeiders het beste uitzicht. Niet voor niets is het kleurrijke rijtje pakhuizen aan de Handelskade – aan de overkant van de baai – hét visitekaartje van Curaçao. Net als de toeristen om me heen heb ik er inmiddels veel te veel foto’s van gemaakt. Het panorama is altijd een genot om naar te kijken, of het nu in de vroege morgen, onder een dreigende onweersbui, of, zoals nu, in het gouden licht van de namiddag is.
Otrobanda, (‘de andere kant’ in het Papiaments) was eind vorige eeuw nog een verwaarloosde buurt vol leegstaande panden, maar is stukje bij beetje prachtig hersteld. Lichtend voorbeeld daarvan is het Kura Botanica Hotel, het unieke boetiekhotel waar ik logeer. Het is een dorp in een dorp: een verzameling achttiende eeuwse familiehuizen rondom steegjes met kinderkopjes en knusse binnenplaatsen. De kamers zijn zorgvuldig gerestaureerd en ingericht met antieke meubels en voorwerpen van Afrikaanse kasten tot Delfts blauwe beeldjes. Het antiek is deels een erfenis van de inmiddels overleden zakenman en filantroop Jacob Gelt Dekker, die een sleutelrol speelde in de ontwikkeling van Otrobanda. Eind jaren negentig ging hij er wonen en investeerde vervolgens ruim zestig miljoen euro om deze wijk weer leefbaar te maken. Het herstelde deel kreeg de naam Kura Hulanda Village en is sindsdien uitgegroeid tot een bloeiende gemeenschap met winkels, cafés, een slavernijmuseum en het Kura Botanica Hotel.
Punda vibes
Mijn eerste verkenning van Otrobanda is als een duik in een streetart-museum. De muurschilderingen en installaties van het Kaya Kaya Festival, dat jaarlijks in augustus plaatsvindt en kunstenaars uitnodigt om de straten te verfraaien met kunst, maakt de buurt elk jaar een stukje levendiger. Tijdens mijn wandeling word ik vergezeld door Avantia Damberg, de gerenommeerde kunstenares achter de geliefde Rainbow steps, een fotogenieke regenboogtrap in de Van Lennepstraat. “Er staan hier veel huizen te koop die in verval zijn geraakt,” vertelt ze. “Maar nu ze steeds vaker door kunstenaars worden beschilderd, zijn mensen toch weer geïnteresseerd om ze te kopen.”
Met de terugkeer van bewoners openen er ook steeds meer bars en restaurants in de wijk. Zo heb ik mijn lunch genoten bij Lionfish Caribbean, een uniek restaurantje vernoemd naar de koraalduivel die in allerlei vormen op het menu staat.
Deze vis is een uitheemse veelvraat die sinds 2009 een bedreiging vormt voor de koraalriffen van Curaçao, maar gelukkig ook heel smakelijk is – bijvoorbeeld als ‘lionfish ’n chips’. Elke hap helpt dus om het rif te beschermen en dat maakt de lunch nog nét iets lekkerder. De Pontjesbrug zwaait open. De ‘swinging old lady’ zoals de brug ook wel wordt genoemd, nodigt uit om naar Punda te slenteren – haast is met zulke mooie uitzichten over de Sint Annabaai geen optie. Het is donderdag, en Punda vibes, het wekelijkse straatfestival rondom koopavond, is er ophanden. Na zonsondergang vullen de straten achter de Handelskade zich met muziekoptredens, dansende mensen en eetkraampjes. Halverwege de avond staat ook de wekelijkse vuurwerkshow op het programma, maar zo ver is het nog niet.
Otrobanda is sinds de jaren negentig uitgegroeid tot een bloeiende gemeenschap
Monumentaal plantagehuis
Eerst is het tijd voor een ander spektakel. Via het Wilhelminaplein wandel ik naar Pietermaai, de buurt die wat mij betreft de beste plek van Willemstad rond zonsondergang is. Het stikt er van de hippe kroegjes, koffiebars en jazzcafés. Ik vind er een perfect plekje op het terras van boetiekhotel BijBlauw, dat vlak aan zee grenst. Een verfrissend glas awa di lamunchi – Curaçaose limonade – arriveert net op tijd om de zon met tropische snelheid in de Caribische Zee te zien zakken. De volgende dag neemt Camille Kibbelaar van het Curaçaose toeristenbureau me op sleeptouw langs haar favoriete plekken op het eiland en neemt ze de gelegenheid om me alvast voor te bereiden op een volgend bezoek. “Zorg dat je echt hier bent op 31 december,” drukt ze me op het hart. Oud en nieuw begint hier namelijk met een letterlijk knalfeest langs de Pietermaaistraat, waar een 600 meter lange ‘pagara’ (rotjesmat) wordt uitgerold en afgestoken. “Je weet niet wat je meemaakt. Het is een groot feest met vuurwerk, drinken, eten en bandjes tot diep in de nacht. Toen ik nog in Nederland woonde, heb ik jaren gespaard om hier met oud en nieuw te kunnen zijn. Ik huil hier echt tot 2 januari van geluk.”
Kibbelaar begint de route bij The Eatery, een bijzonder farm-to-table brunchrestaurant dat onderdeel uitmaakt van het jonge boerenbedrijf Hofi Cas Cora even buiten Willemstad. Het gros van de ingrediënten komt uit de tuin waar het terras op uitkijkt. Ook hier staat mijn favoriete awa di lamunchi op de kaart, maar ik kies deze keer voor yerbucha, een lokale kombucha, en uiteraard een salade uit eigen tuin. Althans, dat laatste is mijn voornemen, tot ik de pompoenwafel met agavesiroop en bacon op het menu zie staan. Sorry, not sorry.
Hofi Cas Cora is in feite de tuin van een monumentaal plantagehuis, van het soort waar er nog tientallen van verspreid over het eiland te vinden zijn. Als we onze route naar de stranden aan het zuidwestelijke uiteinde van het eiland vervolgen, passeren we er nog een paar. Tegenwoordig zijn deze vaak in gebruik als kleine musea, galeries, guesthouses of restaurants. Zo huisvest Landhuis Jan Kok bijvoorbeeld een kunstgalerie gewijd aan het werk van Nena Sanchez, de Miss Curaçao van 1966.
Curaçaose klassiekers
Richting Westpunt leidt de weg langs een opeenvolging van fonkelende baaien en intieme strandjes. Voor een breed zandstrand en beachbars met cocktails moeten bezoekers bij de grote resorts zijn, die het zand doorgaans opspuiten. Maar bij mij gooien vooral de puur natuur-kiezelstrandjes van Kleine Knip en Jeremi hoge ogen: kleine paradijsjes waar onder grillige rotspartijen kristalhelder water glinstert. Even verderop eindigt onze kustroute bij het Blue View Sunset Terrace, met uitzicht op een stel waaghalzen die aan de overkant van Playa Forti vanaf een hoge klif in het water springen. De keuken van het restaurant ademt een ander soort avontuur: Curaçaose klassiekers als gestoofd geitenvlees en gegrilde leguaan staan prominent op de kaart.
Net als ik bedenk dat ik misschien wel weer even genoeg lokale cultuur tot me heb genomen, besluit Camille me nog eens te verleiden tot een terugkeer rond oud en nieuw. Op de eerste zondag van het jaar – in 2025 is dat 5 januari – wacht namelijk alweer het volgende hoogtepunt: Fuikdag. Voor dit geliefde festival verzamelen honderden boten zich in de Fuikbaai aan de zuidoostkant van het eiland. “Daar moet je echt bij zijn hoor! Het is het grootste drijvende festival van het Caribisch gebied. Er treden bekende dj’s op. Alles speelt zich af op boten, van kleine vissersboten tot luxe jachten, en in het water eromheen.” Rol de pagara maar uit Curaçao, ik ben verkocht.
eten & drinken
Kunstzinnig koken
De huiselijke sfeer van Curaçao viert hoogtij bij Vittle Art, een project aan huis van een toegewijde familie van culinaire kunstenaars vol verhalen en gezelligheid. De ingrediënten van de ‘dining experience’ komen uit de tuin en de recepten zijn van generatie op generatie doorgegeven.
Meermaals mals
Bij het prachtige Coral Estate Luxury Resort in Willibrordus vindt u Karakter, een restaurant aan zee waar volgens velen de zonsondergang de mooiste van het eiland is. Het menu varieert van Argentijnse ossenhaas tot veganistische coquilles.
Van fine naar fun
In 2022 opende Jonnie Boer, bekend van het driesterrenrestaurant De Librije in Zwolle, aan de pier van het Blue Bay Golf & Beach Resort Brass Boer, een ‘fun dining’ brasserieconcept waar klassiekers uit de keuken van De Librije met Caribische invloeden worden gecombineerd.
slapen
Alles erop en eraan
Ten westen van Otrobanda staat langs de prachtige Piscaderabaai het Marriott Curaçao Beach Resort. Het is een van de nieuwste vijfsterrenhotels van Curaçao; een hemeltje van tropische tuinen met directe toegang tot het strand, een kids club, een sushibar en een grillrestaurant.
Midden in het leven
BijBlauw is een uniek boetiekhotel in de gezellige wijk Pietermaai in Willemstad, op loopafstand van Punda. Naast ‘gewone’ kamers zijn er ook twee appartementen te huur en vindt u er een conceptstore, een werkplek met snelle wifi en een restaurant aan het water.
Glamping met fiets
Het Bed & Bike Hostel Westpunt biedt moderne budgetreizigers zowel privé- als gedeelde accommodatie in kamers en bungalowtenten aan Playa Kalki in Westpunt. Er is een mooi zwembad, een gedeelde keuken en alle gasten krijgen een fiets ter beschikking om de omgeving te verkennen.
Doen met
kinderen
Naar Curaçao
